अहिले त केला बसौ बसौ पो लाग्ने भएछ

कुनै समय केलाङ्ग बजारको नाम सुन्ने बित्तिकै हंशले ठाउँ छाडेको महसुस हुन्थ्यो । के।एल। बासिन्दा नेपालीहरु केलाङ्ग बजार तिर जान उति रुचाउदैनथे । कामै परे जान्थे नत्र घुम्न कै लागि भनेर चाहीँ हतपती त_िम्सदैनथे ।
के।एल। बाट करीव ४५ मिनेटको बस यात्रा गरे पुगिने केलाङ्ग बजार जानलाई के।एल। बासीहरु किन आनाकानी गर्थे कि बस भाडा महंगो भएर हो भन्ने सवालमा एक भुक्तभोगी भन्नु हुन्छ -ूबस भाडा मंहगो भएर त किन हुनु नी ! जिन्दगानी महंगो भएर हो । जानीबुझीकन पनि जीवनलाई दाउमा लगाउनु छ र !ू भाडा कै कुरा गर्दा अहिले अरएम ३ लाग्छ के।एल। देखि केलाङ्गसम्मको ।
सेलाङगोर राज्य अन्तरगत पर्ने केलाङ्ग एरीयालाई गतिलै औधोगीक क्षेत्र मानिन्छ भने केलाङ्ग बजार टा्रन्जीट पोईन्ट नै भन्दा हुन्छ । कापार बान्तिङ्ग मेरु पोर्ट केलाङ्ग साआलम श्रीमुडा वंशापुरी ९९ केलाङ्ग केलाङ्ग उक्तामा कंम्पोङ्गजावा क्षेत्रवासीहरुको ग्यादरिङ पोईन्ट पनि हो केलाङ्ग बजार । त्यही भएर केलाङ्गमा नेपाली बजार बसाउन सन २००२ तिर नेपाल भिलेज नामको रेष्टुरेण्ट खोले डिल्लीराम श्रेष्ठले । त्यस पछि आँखा लाग्न शुरु भयो नेपाली ब्यवसायीहरुको केलाङ्ग बजारमा । अहिले केलाङ्ग बजारमा मात्रै जम्मा ७ वटा रेष्टुरेण्ट खुलि सकेको छ । भने मिनी मार्केटको रुपमा लाली गुराँस द गोरखा शुभकामना पसल आदी खुली सकेको छ ।
अहिले केलाङ्ग बजारको स्थीति कस्तो छ भनेर पर्वत रेष्टुरेण्टमा भेटिएका ट्रेड युनियन महासंघ जिफन्ट सपोर्ट ग्रुप मलेसियाका केन्द्रिय सदस्य दुर्गा शाहीलाई सोध्दा भन्नुहुन्छ - ूबजारमा नेपालीहरुको चहल पहल बढ्दो छ पहिलाको तुलनामा लुटपाटका घट्ना कम छ ब्याबसायीहरु थपिदै छन ।ू
पहिला-पहिला पैसा पठाउन के।एल। नै आउनुपर्ने बाध्यता थियो सबैलाई । त्यतिबेला केलाङ्ग हुदै आउनेहरुकाले ज्यानलाई भाग्य भरोसामा राखेर हिड्नु पथ्र्यो । विशेष गरेर कापार बान्तिङ्ग मेरु पोर्ट केलाङ्ग वासीहरुले । उनिहरुले के।एल। आउनलाई केलाङ्गमा बस नफेरे धरै थिएन । जसोतसो केलाङ्गको खड्को काट्यो के।एल।sाे ब्यथा ज्युदै । बल्लतल्ल पैसा आई।एम।ई।मा हाल्यो अनि अर्को त्रास - सग्लो ज्यान लिएर कोठा पुग्छु या पुग्दिन भन्ने । त्यतिबेला केलाङ्ग बजार लुटपाट र कुटपिटको अखडा भनेर चिनिन्थ्यो । तर अहिले लुटपाट पहिला जस्तो छैन रे ।
किन छैन कसरी नासिए की त्यस्ता लुटेराहरु आफै अन्तै सरे जस्ता जिज्ञासामा रेष्टुरेण्ट ब्यावसायी डेविड श्रेष्ठ भन्नु हुन्छ - ू झ्याप्ले लुटेराहरुलाई खेदीखेदी पक्ड्यौ चुट्दै कपाल काटी दियौ । हामीले पानीखेदो गर्न थालेपछि मात्र त्यस्ता लुटेराहरु देखा पर्न छाडेका हुन ।ू लुटेरा खेदौ अभियानमा स्थानिय जनताको पनि सकरात्मक समर्थन रहेको छ भन्नु हुन्छ श्रेष्ठ ।
वातवरण सामान्य हुन थाले पछि हिजोआज केलाङ्ग बजारमा निकै भिडभाड हुने गरेको छ । लगानी गर्न उत्साहित छन ब्यावसायीहरु । नेटवर्किङ विजिनेशको रुपमा भित्रिएको हर्वोले पनि केलाङ्ग एरियामा राम्रो स्थान बनाई सकेको छ । सपिङ गर्नको लागि माईडि्रन ईन्डीयान सपिङ पैसा पठाउन के।एल। नै आउनु पर्छ भन्ने छैन । आई।एम।ई। प्रभु मर्चेण्ट्रेड रेमिटहरुले आफ्नो शाखा साचालन गरिसकेको छ । पहिला रेमिट नहुदा र अहिले रेमिट हुदाको अवस्थाबारे शाही भन्नु हुन्छ - ूपहिला पैसा बोकेर के।एल। पुग्नुपर्दा अनेक अप्ठ्याराहरुको सामना गर्नुपथ्र्यो तर अव त्यो झण्झट रहेन ।ू केलाङ्गमा रेमिटहरु खोलिएपछि नेपाली बजार जल्दोबल्दो हुदै गएको स्वीकार्नु हुन्छ शाही ।
केलाङ्गमा मात्र होईन मलेसियाको जहा पनि नेपालीहरुले कार्यक्रम गर्दा खड्किने भनेको हल नै हो । सानोतिनो कार्यक्रम प्राय हप्तैपिच्छे हुने गरेको पाईन्छ तर उपयुक्त किसिमको हल अभावले गर्दा आयोजकहरु हैरान भएको पाईन्छ । त्यही समस्यालाई ध्यानमा राखेर एभरेष्ट रेष्टुरेण्टसँगै जोडिएको घरलाई कार्यक्रम हल बनाउने तरखरमा लागेका छन् ब्यावसायी डेविड श्रेष्ठ । करीव १०० जना क्षमता भएको हललाई देखाउदै श्रेष्ठ भन्नुहुन्छ - ूअहिले मर्मतमा छ चाडै नै तयारी गरेर आयोजकहरुलाई कार्यक्रम गर्न दिने विचारमा छु ।ू कार्यक्रम हल मात्रै भनेर टिकाउन सकिएला त भन्दा -ूसकिन्छ हर्वोका साथीहरुले साप्ताहिक कार्यक्रम गर्ने भनेका छन त्यस्तै तरेली समुह पनि हल भए साप्ताहिक कार्यक्रम गर्न ईच्छुक भएको पाएको छुूभन्नुहुन्छ श्रेष्ठ ।